"กว่าจะโผล่หน้ามาได้นะยัยแอล ถ้าแกไม่มาเรียนวันนี้ ฉันจะแจ้งความคนหายแล้วนะ" ไม่ทันที่เธอจะได้เข้าไปนั่งที่เก้าอี้ เสียงของน้ำผึ้งก็ทักเธอดังขึ้นมาแต่ใกล้ แอลลี่เบะปากให้เพื่อนรักไปหนึ่งทีก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ น้ำผึ้งทักเธอแบบนั้นคงไม่แปลกอะไร เพราะตลอดเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเธอแทบจะไม่โผล่หน้าไปหาเพื่อนเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้แทบจะไปสิงที่ห้องอีกฝ่ายจนน้ำผึ้งไม่มีเวลาไปไหน เธอขาดการติดต่อไปแบบนี้เพื่อนสาวเธอสงสัยก็คงไม่แปลกอะไร "แกก็พูดเว่อร์ไป ฉันยังไม่หายสักหน่อย" "ค่ะ! ฉันโทรไปก็ไม่รับ ทักไปก็ไม่ตอบ แล้วไปไหนคะ" "เปล่าสักหน่อย" หญิงสาวได้แต่บอกปัดไปแบบส่ง ๆ ไม่อยากให้น้ำผึ้งรู้ว่าเธอหายไปหายไปทำอะไรกับใครมา แต่ยายเพื่อนสาวตัวดีก็เอาแต่จ้องหน้าเธอไม่เลิกนี่สิ... ยัยน้ำผึ้ง! หยุดจับผิดเธอเดี๋ยวนี่นะ! "คนแบบแกติดโซเชียลจะตาย มีพิรุธนะเนี่ย" "ปะ เปล่า!" แอลลี่ได้แต่ทำสีหน้าเลิ่กล