"บ้า!"
หญิงสาวได้แต่หน้าแดงก่ำกับคำพูดทีเล่นทีจริงของเขา ก่อนจะแก้เขินโดยการคว้าหมอนที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงไปหาเขา ฟ่งเฉินคว้าเอาไว้ได้ก่อนที่จะโดนใบหน้าของตัวเอง
"หึ พูดเล่น" แต่คิดจริง... อันหลังไม่ได้พูดออกไป "แล้วตกลงทำไมยังไม่นอน" เขาเอ่ยพร้อมกับปิดประตูห้องเข้ามา
"...." หญิงสาวไม่ตอบได้แต่มองเขานิ่งอยู่อย่างนั้น
"อย่าบอกว่ารอฉันนะ"
"..."
"แอล ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้องรอ" เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมนอนเป็นเพราะรอเขา ฟ่งเฉินรู้สึกผิดขึ้นมาทันที ถ้าเกิดรู้ว่าเธอรอ...เขาน่าจะกลับมาเร็วกว่านี้
"นายดื่มมาหรือเปล่า..." แอลลี่เอ่ยถามเขาเสียงแผ่ว กลับดึกขนาดนี้กลัวว่าเขาจะดื่มแล้วขับรถกลับ
"เปล่า" เขาว่าพร้อมกับถอดเสื้อแจ็คเก็ตตัวนอกออกแล้วพาดมันไว้บนเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น
"จริง?" ขี้ตั๋วหรือเปล่าก็ไม่รู้
แอลลี่ได้แต่หรี่ตามองเขาอย่างจับผิด มองจากภายนอกดูไม่เหมือนคนเมาจริง ๆ แต่จะเ
