อวี้เฟิ่งแต่งตัวเสร็จสิ้นนางก็ไปนั่งคุยกับเหล่าสหาย อวี้เฟิ่งเล่าเรื่องการผจญภัย ตั้งแต่โดนจับไปจนกระทั่ง ต้าหวางมาช่วยและกลับมาที่นี่ พวกนางต่างตื่นเต้น และคิดว่าต้าหวางทรงโปรดนาง แต่นางกลับไม่รู้ตัวเสียเลย นั่งคุยได้สักพักอยู่ๆ มหาขันทีหย่งเยี่ยเดินเข้ามาพร้อมกับขันทีผู้น้อยสองคน ไม่ช้าหย่งเยี่ยจึงเรียกหาอวี้เฟิ่ง
“ไป๋อวี้เฟิ่ง มารับราชโองการ”
อวี้เฟิ่งและข้าหลวงขันทีเดินมานั่งคุกเข่าทันที หลังจากทุกคนเดินมาแล้ว หย่งเยี่ยจึงคลี่ราชโองการออก
“ไป๋อวี้เฟิ่ง นางกำนัลหลวงหยางหมิงกง ได้ทำความดีความชอบให้แก่ข้า ข้าจึงมอบผ้าไหมหนึ่งหีบ และเงินอีกห้าสิบตำลึงทอง จบราชโองการ” หย่งเยี่ยม้วนราชโองการส่งให้อวี้เฟิ่ง แล้วขันทีผู้น้อยสองคนเอาเข้าไปในเรือนไม้ที่อวี้เฟิ่งพัก
“ขอต้าหวางทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่น หมื่นปี” อวี้เฟิ่งเอ่ยกล่าวด้วยความนอบน้อม แต่ก็ยังงวยงงเหตุใดต้าหวางทรงประทานของให้แก่นาง ท
