"พี่ไค..."
เพราะอีกฝ่ายดูโมโหฟึดฟัดไม่พอใจ เลยไม่เข้าใจว่าจะโกรธอะไรขนาดนั้น สีหน้าของเขาที่แสดงออกมาทำไมจะไม่รู้ว่าเป็นยังไง
"พี่ไค หันหน้ามา !"
"....." มาเฟียหนุ่มถอนหายใจแรง ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองคนตัวเล็กที่ใช้เสียงตะคอกกับเขา
"เป็นอะไรคะ ? โกรธแตงเหรอ ?"
"เปล่าอะไร คิ้วพี่นี่ผูกเป็นปมแก้ไม่ออกขนาดนี้ ยังจะบอกว่าเปล่าอีก คิดว่าฉันมองไม่ออกหรือไง"
"พ่อพี่เขา...พูดอะไรให้แตงไม่สบายใจหรือเปล่า"
"เปล่า ทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะ"
"พี่เป็นห่วง ไม่อยากให้ฟังอะไรจากคนอื่นมาก"
"พ่อพี่เขาใจดีจะตายไป พี่น่ะอคติเกินไปแล้ว"
"....."
"พี่ไค ฉันรู้แล้วนะ ว่าเพราะอะไรพ่อพี่กับพี่ถึงไม่คุยกัน"
"เรื่องมันผ่านมาแล้ว ช่างมันเถอะ"
"ช่างมันไม่ได้ มันหนัก ! เห็นไหมพี่ก็ยังคิดอยู่"
"....."
"ฉันไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะ เพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ถ้าไม่นับฉันหรือคนรอบข้าง พี่ก็เหลือพ่อคนเด
