ผ่านไปสองเดือนหลังจากที่ย้ายมาอยู่ที่ห้องพักในเมืองและตัวเองก็ทำงานไปด้วย ตอนแรกก็คิดว่ามันจะดีนะ แต่ดันเจอเจ้านายที่ Toxic มาก ๆ ๆ ถึงมากที่สุด ที่สุดในโลก พนักงานที่บริษัทมีน้อยมาก แต่งานโคตรเยอะ เจอทั้งเจ้านายเจ้าอารมณ์ชอบวางอำนาจ เพื่อนร่วมงานก็ดันเห็นแก่ตัวอีก สรุปแล้วทั้งบริษัทมีแค่ฉันที่บ้างานหัวยุ่งอยู่ทั้งวัน
อยากจะลาออกแต่มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะเข้าทำงานที่ใหม่ ๆ ฉันก้าวมาขนาดนี้แล้วไม่อยากกลับไปนับจุดเริ่มต้นใหม่อีก ฉันไม่อยากทำให้แม่ต้องเป็นห่วง
ติ๊ด~
เสียงคีย์การ์ดแตะเข้ากับประตูห้อง ก่อนที่ร่างบางจะลากสังขารอันบอบบางของตนเองเข้ามาในห้อง จากนั้นก็ทิ้งตัวเองลงโซฟาอย่างหมดอะไรตายอยาก แม้กระทั่งไฟในห้องก็ไม่อยากจะลุกไปเปิด
"เกือบสองทุ่มแล้วสินะ" เธอมองนาฬิกาตรงข้อมือ เวลานี้เกือบจะสองทุ่มแล้วสินะ ข้าวเย็นก็ยังไม่ได้กิน กว่าจะเสร็จจากงานที่ถูกสั่งให้ทำล่วงเวลา กว่าจะกลับมาถึง
