[บทบรรยาย :: มินตรา]
"ใครอนุญาตให้เราไปใช้หอนอก! "
เสียงทุ้มต่ำของพี่เตตวาดลั่นรถด้วยความโมโห เรากำลังจะเดินทางกลับบ้านกัน เเต่ความลับที่ฉันกำลังจะย้ายเข้าหอมันดันเเตกซะก่อน เพราะเขามาได้ยินฉันกำลังคุยกับธาราเเล้วคาดเค้นฉันไม่หยุด มีขู่ว่าจะลงโทษฉันสถานหนักด้วย
ฉันถึงจำใจบอกไป TT
"ทำไมต้องดุด้วยล่ะคะ"ฉันบอก ก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิดๆ อุตส่าห์ปิดมาได้ตั้งหลายวัน ดันมาเเตกตอนนี้ ไม่เเปลกหรอกที่เขาจะโมโหหนักอะ
เรื่องของฉันกับพี่เตเป็นอันทราบโดยทั่วกันเเล้วว่าเราคบกัน พ่อเเม่ฉันไม่มีปัญหา พ่อกับเเม่ของเขาก็เช่นกัน เป็นอะไรที่เเฮปปี้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เป็นเรื่องที่นึกถึงเมื่อไหร่ฉันก็ยิ้มได้
เเม่ฉันปลื้มพี่เตซะขนาดนั้นน่ะ ยิ้มเเก้มเเตกตอนที่รู้ว่าฉันชอบผู้ชาย เขาคิดว่าที่ฉันไม่มีคนเข้ามาจีบเพราะไม่ได้ชอบผู้หญิง นั่นไม่ใช่ซะหน่อย เพราะที่ผ่านมาฉันรอเเค่พี่เตต่างหาก
การรอมันคุ้มค่าส
