[บทบรรยาย :: ธารา]
ผมว่าตอนนี้อาหารที่กำลังจะมามันคงนานเกินไปจนสายธารหลับคาโซฟาทั้งๆ ที่ทีวียังเปิดอยู่ไปเรียบร้อย ไหนก่อนหน้านี้บอกว่าคนอย่างผมมันไว้ใจไม่ได้ไง ไหงมานอนหลับทั้งๆ ที่เสือซุ่มอย่างผมยังอยู่ในห้องล่ะเนี่ย
ก่อนหน้านี้ผมพึ่งสั่งให้พ่อบ้านที่บ้านออกไปซื้อของสดมาเตรียมไว้ให้หน่อย เวลาเธออยู่ห้องคนเดียวจะได้มีของที่มีประโยชน์กิน
ฮึ.. ทีกับผมล่ะสอนจังนะ
"สายธารตื่นขึ้นมากินข้าวก่อน"ผมเรียกเธอ อาหารตรงหน้าเสร็จเกือบเรียบร้อยเหลือเเค่รอข้าวสุกเท่านั้น เเต่ดูเหมือนว่าคนที่ผมกำลังเรียกอยู่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเลยสักนิด
"สายธาร"ผมเรียกเธอเสียงดังขึ้น เเต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับกลับมาอยู่ดี ผมเลยเดินเอาอาหารมาวางไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินไปปลุกคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนโซฟา
"กินข้าว"
"อื้อ"
"ฮึ.." ผมเเค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้าเข้าไปใกล้ใบหูของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวสายธ
