“ใช่ เราจะแต่งงานกันเป็นครั้งที่สาม แต่ครั้งนี้เราไม่ได้แต่งงานแก้เคล็ด แต่เราแต่งงานกันเพราะความรัก”
ก้านแก้วน้ำตาซึม “คุณภัทร... รักแก้วจริงๆ เหรอคะ”
“รักสิ... รักมากด้วยนะก้านแก้ว” ปลายจมูกของเขาซุกไซ้แก้มนวล
“ไม่อยากเชื่อเลยค่ะ”
“ที่แสดงให้ดูเมื่อคืน ยังทำให้เธอเชื่อไม่ได้อีกอย่างนั้นเหรอเนี่ย งั้นฉันคงต้องแสดงออกมาอีก ต้องดุดันกร้าวใจให้มากกว่าเมื่อคืนสินะ”
“คนบ้า... ดูพูดเข้าสิคะ...”
สองหนุ่มสาวหัวเราะชอบใจ ก่อนที่ภัทรดนัยจะประกบปากลงมาจูบปากนุ่มอย่างอ่อนโยน
“ฉันรักเธอนะก้านแก้ว... ฉันอยู่โดยไม่มีเธอไม่ได้อีกแล้วล่ะ...”
ก้านแก้วยิ้มออกมาทั้งน้ำตา หล่อนไต่มือขึ้นไปโอบรอบลำคอแกร่งเอาไว้ รอยยิ้มของหล่อนเต็มไปด้วยความสุข
“แก้วก็รักคุณภัทรค่ะ รักมาก...”
“ถ้างั้นตกลงแต่งงานกับฉันนะ”
“ค่ะ แก้วตกลงแต่งงานกับคุณภัทรค่ะ”
ชายหนุ่มกอดร่างอรชรแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเปื้อนรอยยิ้มสุขใจ
“อี
