พรึบ!
เสียงร่างบางที่แทบหมดแรงถูกมือแกร่งผลักลงนอนบนเตียงนอนราคาแพง
"อ อ๊ะ..." พราวดาวพึมพำร้องด้วยสีหน้าไร้เรี่ยวแรง ก่อนจะได้ยินเสียงร่างหนาของอีกคนเข้ามาขึ้นคร่อมยังร่างเธอที่นอนคว่ำอยู่
"...พะ พอแล้ว" เรียวปากสวยเอ่ยบอกเพื่อนตัวสูงออกไปน้ำเสียงแหบแห้งแทบขาดใจหลังจากที่เธอถูกอีกคนกระหน่ำร่วมรักอย่างหนักไม่หยุด จนเรียวขาสวยสั่นเทาไปหมด
"ยังไม่บานเลย"
"แพทริค..."
"ทนอีกหน่อยสิ ให้สมกับความกล้าที่มีตอนท้าทายฉัน" ปากหนาก้มลงกระซิบบอกคนตัวเล็กที่นอนหมดแรงอยู่ด้วยใบหน้าหล่อร้ายกาจ พราวดาวในตอนนี้ก็ไม่คิดที่จะท้าทายอะไรร่างสูงอีก ตอนนี้เพียงแค่ขยับร่างกาย มันยังไม่ง่ายสำหรับเธอเลย
"พอเถอะ ฉันไม่ไหวแล้วจริง ๆ "
"อย่าอ่อนแอ"
"แพทริค!" ร่างบางตัดสินใจตะโกนเรียกชื่อคนตรงหน้าเสียงดังอย่างรู้สึกทนไม่ไหว หญิงสาวใช้แรงที่เหลืออยู่อันน้อยนิดมองหน้าพูดคุย
"ฟังนะ ฉันแสบมากตอนนี้ มันน่าจะสมใจนาย
