วันต่อมา...
"ไหวไหมเนี่ย" เสียงวาเลนเอ่ยถามคนเป็นเพื่อนขึ้น หลังจากที่เธอกับเตวินทร์ได้ไปรับพราวดาวกลับมาจากคอนโดของแพทริคตามที่หญิงสาวร้องขอ โดยทันทีที่มาส่งสองสาวเสร็จ เตวินทร์ก็ขับรถออกไปเพื่อทำงานต่อ
"เออ ไหวอยู่" เรียวปากสวยตอบ แม้ว่าจะรู้สึกแสบตรงนั้นของตัวเองไปหมด จะเข้าห้องน้ำทีต้องทำใจอยู่นาน
"แล้วทำไมสภาพเละขนาดนี้เนี่ย ทะเลาะอะไรกัน" วาเลนถามอย่างคนไม่รู้เรื่องราว พราวดาวที่ได้ยินแบบนั้นก็นิ่ง เธอแอบให้วาเลนกับเตวินทร์มารับในตอนที่แพทริคหลับอยู่ ซึ่งตอนนี้ เขาก็น่าจะยังไม่ตื่น แต่ถึงตื่น มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว เพราะหน้าที่ของเธอมันได้จบลงแล้ว
"ไม่ได้ทะเลาะ"
"แล้วทำไมรุนแรงขนาดนี้เนี่ย ไม่ใช่แล้วมั้งมึง บอกกูมาเถอะ" วาเลนยังคงเอ่ยด้วยความไม่เชื่อ
"ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันจริง ๆ "
"ถามจริงพราว? นี่มันเหมือนกับเวลาไอ้พ่อของมึงโกรธกูเลยนะ"
"ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน แค่มันเป็น
