แค่เสียให้หมามันกิน
1386 คำ
เช้ามืดผมก็เดินออกมาจากห้องของดาผมตต้องออกไปก่อนที่เธอจะตื่นขึ้นมาเห็น ผมออกมาแล้วก็ไปถามพนักงานว่ามีร้านยาไหมพอพนักงานบอกว่ามีผมออกไปซื้อยามาให้เธอ ผมฝากยาไปกับพนักงานให้เธอแทนส่วนตัวผมน่ะเหรอก็กลับไปนอนในห้องกับณิชายันเช้าผมปล่อยให้ดานอนที่ห้องตัวเองโดยที่ผมก็ไม่ได้อยากปล่อยเธอไว้หรอกครับแต่มันจำเป็นไหนจะพี่ไหนจะณิชาอีกผมขี้เกียดมีปัญหา
-----ห้องอาหาร-----
ที่โต๊ะอาหาร พี่แจ็คกับพี่นิวกำลังนั่งกินข้าวก็หันมาเห็นผมกัณิชาเดินมาทั้งคู่เดินมาที่โต๊ะอาหาร
" โอ้โห้!!!ไอ้ตี๋มึงจะหวานกันเกินไปแล้ว พวกฉันอิจฉานะโ้ว้ย"
" พี่ไม่ต้องมาแซวผมเลย ดูพี่สองคนดิ้หวานกว่าผมอีกมั่ง..."
" อะไร......พวกกูหวานกันตรงไหนมึง......อย่ามาพูดมั่ว"
" ก็มันจริงนี่ครับ พวกพี่สองคน....."
ระหว่างที่พวกเราทั้ง4คนกำลังนั่งคุยกันอยู่พี่กับยัยมิ้นท์ก็เดินเข้ามาพอดี
" นี่ก็อีกคู่หวานกันไม่แพ้คู่ไหนเลย"
" มึงก็ไม่ต่างอะไรกับกูอ่ะไอ้แจ็ค มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้"
พี่นิวนั่งนิ่งไม่พูดอะไร ได้แต่ดูพี่แจ็คโดนรุมแล้วนั่งยิ้มจนพี่แจ็คต้องหันมาหาพี่นิวให้ช่วยแต่ก็โดนพี่นิวดันหัวออกจากไหล่ของเขา
" ตัวเองไม่ช่วยเขาหน่อยเหรอ??"
" ไม่!!สมควรโดนแล้วอ่ะแกน่ะ"
" ตัวเองอ่าาา"
พี่แจ็คนั่งซบไหล่พี่นิวไม่ห่างแถมตักข้าวป้อนให้พี่นิวอีกต่างหากทำเอาผมที่นั่งมองอยู่ถึงกับมองบนใส่ทั้งคู่ ส่วนพี่กับยัยมิ้นท์ก็นั่งหัวเราะกับทั้ง2คู่ที่ขิงใส่กันไม่นานริต้ากับแฟนก็เดินเข้ามาที่ห้องอาหาร
" นี่แก!!ยัยริต้าเมื่อคืนแกหายไปไหนมาย่ะ?"
"อุ๊ย!!! แกฉันก็นั่งอยู่อีกโต๊ะไงย่ะ "
" ใช่เหรอออออ?ฉันว่าฉันเห็นแกแอบไปสวีตกัน2คนมากกว่า"
" อุ๊ย!!!รู้ทัน"
" ใช่สิย่ะ!!"
" แหมมมม ยัยมิ้นท์ฉันก็ต้องมีช่วงเวลาส่วนตัวมั่งสิแก"
" คิดซะว่ามาฮันนีมูนเนอะ!!"
" เอ่อ..ใช่แกพูดถูก"
" นี่แก!วันนี้ไปดำน้ำกันไหมเห็นทางรีสอร์ทมีโปรแกรมพาไปด้วยนะ"
" จริงดิ!น่าสนใจ เฮียเราไปกันไหม??"
" หนูอยากไปเหรอคะ??"
" ใช่ค่ะ ชวนดาไปด้วยหลายคนสนุกดี"
" อืม ก็ได้ งั้นเฮียไปติดต่อรีสอร์ทก่อนแล้วกันแป๊บนะคะ"
พี่กำลังจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ก็สวนกับดาที่เดินมาพอดีเธอหน้าซีดมากจนพี่ที่มองเห็นหน้าของเธอก็ต้องตกใจ
" น้องดา!!!เธอเป็นอะไร!!!??"
ทุกคนที่ได้ยินเสียงพี่ก็รีบมาดูทันที ผมเห็นเธอเป็นลมก็รีบเข้ามาแย่งตัวเธอแล้วอุ้มกลับห้องไป ทุกคนมองตามไปแบบงงๆกันกับท่าทีของเขา
" ตัวเองคิดว่าไง??"
" คิดเหมือนแกนั่นแหละ"
" เฮียทำไม?......"
มิ้นท์ชี้ไปตี๋แล้วหันมามองหน้าทันตะด้วยความสงสัยก่อนจะพากันเดินกลับมาที่โต๊ะ
" นิ.แก!!!ทำไมไอ้ตี๋มัน....."
" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแก"
" แกดูน้องที่มากับไอ้ตี๋ซิ น่าสงสารเนอะ"
" ไอ้ตี๋...มันลืมว่ามากับน้องหรือป่าวว่ะ???"
" ไม่รู้ว่ะ ไปเหอะหาของกินกันดีกว่า"
ริต้ากับมิ้นท์นั่งคุยเรื่องตี๋กันไปกินข้าวกันไปจนทันตะเดินกลับมาที่โต๊ะเขานั่งลงข้างๆมิ้นท์แล้วหยิบขนมปังที่มิ้นท์ทำไว้ให้ขึ้นมากิน
" เฮียเป็นไงบ้าง?"
" หืม เรื่องอะไรคะ??"
" ก็เรื่องที่จะไปดำน้ำไงคะ??"
" อ๋อ พนักงานบอกว่าจะมีออกไปรอบบ่ายอีกรอบหนูจะไปมั้ย?"
" ว่าไง..ริต้าได้ตอนบ่ายแกจะไปไหมล่ะ??"
" ได้นะ ถึงจะร้อนไปหน่อยแต่ก็น่าจะไหว"
" งั้นพวกเราก็ไปกัน"
" แกไอ้เทคไอ้วิทย์กับเด็กมันหายไปไหนกันอ่ะ แล้วหายคู่ด้วย"
" เมื่อคืนคงหนักอ่ะ เห็นกินเยอะน่าดู "
" อ๋อออ อย่างนี้นี่เอง "
" พี่นิวพี่แจ็คไปด้วยกันนะคะ"
" ได้สิ ไปกันหลายคนสนุกดี"
-----ด้านตี๋-----
" เป็นหนักขนาดนี้เลยเหรอ??"
ผมอุ้มดาเข้ามาในห้องของเธอแล้วพาเธอมานอนบนเตียง ผมมองไปที่ดาก่อนที่จะไปยกเก้าอี้มานั่งอยู่ข้างเตียงผมนั่งเฝ้าเธออยู่นานกว่าดาจะฟื้น ก่อนที่เธอจะฟื้นผมส่งข้อความไปบอกพี่ว่่าผมจะเฝ้าดาให้เองพวกพี่จะไปดำน้ำไปกันได้เลยเพราะก่อนที่ดาจะเดินมาพพวกเราคุยเรื่องนี้กันอยู่ ขณะที่ผมกำลังส่งข้อความคุยกับพี่อยู่ดาก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นเขาเลยไม่ได้คุยกับพี่ต่อ
" อื้ออ"
" ฟื้นแล้วเหรอ??"
" นายมาทำอะไรห้องฉัน???"
" ก็เธอเป็นลมน่ะสิ ฉันเลยอุ้มเธอมาไง"
" ฉันเนี้ยนะเป็นลม???"
" ก็ใช่น่ะสิ"
เธอค่อยๆพยุงตัวเองให้ขึ้นมานั่งพิงที่หัวเตียงผมจะเข้ามาช่วยพยุงแต่โดนดาสะบัดมือให้ออกจากตัว
" ทีแบบนี้ทำมาเล่นตัว...."
"ทำไม!!! เมื่อคืนทำไม?"
"ก็......."
ผมลุกขึ้นไปนั่งที่เตียงกับเธอผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนดาต้องขยับหนี
" นาย....จะ...ทำอะไร???"
" ก็ทำแบบเมื่อคืน ที่เธอขอให้ฉันทำยังไงล่ะ!!"
" ออกไปเลยนะ!! นายอย่ามาทำอะไรบ้าๆนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย"
" เมื่อคืนไม่เห็นจะเล่นตัวเลย มีแต่จะ........."
" จะอะไร พูดให้มันดีๆนะ"
ดาพูดออกมาด้วยความโมโหก่อนที่จะลุกมาประจันหน้ากับผมที่ตอนนี้ยื่นมือไปบีบที่ปลายคางของเธอเบาๆเชิงหยอกล้อ
"ปล่อยนะ!!!"
ดาสะบัดหน้าหนีออกจากการจับของผม ในขณะที่เรากำลังทะเลาะกันอยู่ในห้อง ((ด้านนอกก็มีคนอยู่หน้าห้องเป็นณิชาที่จะเดินมาตามตี๋แต่ก็ต้องมาได้ยินสิ่งที่ตี๋กับดาคุยกันทำให้เธอไม่พอใจเอาอย่างมาก ณิชาเดินกลับไปที่โต๊ะด้วยความไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เธอเลยต้องเก็บความรู้สึกที่ไม่ชอบดาเอาไว้แล้วทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไร))
" อะไรโดนไปแค่นี้.....??ถึงกับจับไข้เลยเหรอ??อ่อนจริงๆ"
" นายพูดอะไร??"
"จะอะไรล่ะก็...เรื่องที่ฉันทำกับเธอเมื่อคืนไง...."
" นาย..."
ดาชี้หน้าผมก่อนที่หน้าเธอจะแดงด้วยความโกรธพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มเธอก้มหน้าลงแล้วปล่อยโฮออกมา
" ฮึก...ฮึก...ฮืออออ ครั้งแรกของฉันต้องมาเสียให้กับคนแบบนายฮืออออออ"
เธอปล่อยโฮออกมาทำเอาผมทำอะไรไม่ถูกทั้งตกใจกับคำพูดของเธอ แล้วการที่อยู่ดีๆเธอก็ร้องไห้ขึ้นมา
" ครั้งแรก???...."
" ฮึก..ฮึก ก็ใช่น่ะสิ ฮืออออ"
ผมรีบเปิดผ้าห่มที่อยู่บนเตียงออกก็เจอเข้ากับรอยเลือดที่เปื้อนบนที่นอนเต็มไปหมด
( ก็ว่าทำไม??เมื่อคืนมันเข้ายาก) ผมคิดในใจแล้วจับแขนของดาแล้วดึงเธอเข้ามาใกล้ๆ
" ฉันเป็นคนแรกของเธอสินะ"
" ทำไม? ก็แค่ให้หมามันกินแค่นั้น "
เธอมองหน้าผมแล้วพูดขึ้นด้วยแววตาที่มีแต่ความโกรธเกียดมาที่ผม
" นี่เธอ!!แค่ให้หมากินเหรอ...ได้งั้นก็ให้หมามันกินอีกก็แล้วกัน "
" นายจะทำอะไร??"
เธอพยายามขยับถอยหลังหนีผม ตอนนี้ผมขึ้นมาบนเตียงแล้วดึงตัวของเธอเข้ามากอด ผมซุกหน้าไปที่ลำคอขาวของดา เแต่ธอพยายามดิ้นออกจากการกอดของผม
- ผู้เขียน
