“ขอบใจมากแหวน” กาวีเอ่ยออกมา ก่อนที่เขาจะรับจานข้าวจากสาวใช้มาถือไว้ ก่อนที่เขาจะโบกมือไล่ให้สาวใช้ไปให้พ้นจากที่นี่
“ค่ะนายหัว” แหวนรีบหันหลังเดินกลับไปด้วยความสงสัย แต่เธอก็ไม่กล้ายุ่งเรื่องส่วนตัวของผู้เป็นนายเท่าใดนัก และเมื่อแหวนเดินจากไป ชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมกับจานข้าว เขาต้องการให้เธอกินอย่างที่เขาต้องการ เพื่อที่เธอจะได้อยู่ให้เขาทรมานนานๆ
“กินเข้าไป” ชายหนุ่มกล่าวก่อนที่จะวางจานข้าวลงตรงหน้าเขา
“ฉันไม่กิน” ปรายฟ้าตอบออกมาเสียงเข้ม เธอไม่กินหรอก ยิ่งเธออยู่ต่อ เธอก็จะยิ่งทรมานสมใจเขา แต่ถ้าเธอยอมอดตายเพราะตัวเธอเอง เขาไม่มีทางสมหวัง เพราะเธอจะหลุดพ้นจากบ่วงนี้เร็วกว่าที่เขาต้องการ
“กินเข้าไป ก่อนที่ฉันจะจับข้าวยัดปากเธอ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ เขาไม่ชอบท่าทางแข็งกร้าวเหมือนว่าตัวเองไม่ผิดอย่างที่เธอทำอยู่ตอนนี้เลย คนอย่างเขาถ้าต้องการอะไรแล้วไม่ได้ เขาจะไม่มีทางปล่อยเ
