ตอนที่ 33
รับตำแหน่ง
สองเท้าของฉันชะงักอยู่กับที่พร้อมกับหันหลังไป เห็นพนักงานรักษาความปลอดภัยที่กำลังวิ่งหน้าตั้งตรงมายังรถของฉันด้วยท่าทางตกอกตกใจยิ่งกว่าเจอขโมยเสียอีก
"ที่ตรงนี้เป็นของผู้บริหารระดับสูง.. รบกวนคุณผู้หญิงขยับรถเข้าไปด้านในให้ด้วยครับ" ผู้ชายคนนี้ยังคงเอ่ยด้วยท่าทีนอบน้อม พร้อมกับค่อย ๆ ผายมือให้ฉันขยับรถเข้าไปด้านใน ซึ่งฉันเองก็เบี่ยงตัวมองข้ามเขาไปมองทางด้านหลังตามที่เขาแนะนำ ก่อนจะดึงตัวมายืนตรงพร้อมมองหน้าเขาผ่านแว่นตาสีชาให้ชัด ๆ เลื่อนลงต่ำเล็กน้อยมีป้ายชื่อของพนักงานที่ปักอยู่ที่เสื้อนั้น 'สุรศักดิ์'
ในความรู้สึกของฉันตอนนี้เป็นความรู้สึกดีใจ และภูมิใจที่พนักงานคนนี้ไม่ปล่อยปละละเลยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเรียกอีกอย่างง่าย ๆ ก็คือเขาสามารถทำหน้าที่ของตนเองโดยสมบูรณ์แบบที่สุด
"ฉัน.. ก็จอดไม่ได้หรอคะ" ริมฝีปากบางสีแดงสดขยับเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลพอสมควร พร้อม
