"เหอะ ทำอย่างกับตอนที่เราคบกันมันไม่พรุนอย่างนั้นแหละ" ร่างเล็กบ่นอุบอิบซึ่งมันก็ดังพอที่เจค็อบจะได้ยิน
"ฉันเรียกหาเมื่อไหร่ เธอต้องรีบมา"
"หมายถึงถ้าพี่เ****นตอนตีสอง เฌอก็ต้องถ่อสังขารออกจากบ้านนั่งแท็กซี่มาให้พี่เอางั้นเหรอ?"
"ใช่"
"บ้าไปแล้ว แบบนี้เฌอจะเอาแรงที่ไหนไปทำงาน"
"นั่นมันปัญหาของเธอ ไม่ใช่ปัญหาของฉัน"
"คนใจร้าย" เธอบึนปากตัดพ้อน้ำตาคลอ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเจค็อบจะรีบเข้ามาโอ๋ แต่ตอนนี้น่ะเหรอ เขาสนใจแค่ความต้องการของตัวเองเท่านั้นแหละ
"ถอดเสื้อผ้าให้หมดทุกชิ้นแล้วขึ้นไปนอนอ้าขาบนเตียงเดี๋ยวนี้"
"วันนี้เฌอยังไม่พร้อม"
"ไม่มีลูกหนี้ที่ไหนมีสิทธิ์ปฏิเสธเจ้าหนี้หรอกนะ"
"ไอ้นู่นก็ไม่มีสิทธิ์ ไอ้นี่ก็ไม่สิทธิ์ ถามจริงชีวิตนี้พี่จะให้เฌอมีสิทธิ์ทำอะไรบ้าง"
"สิทธิ์ที่ครางดังๆ ตอนที่โดนฉันกระแทกลึกๆ ยังไงล่ะ" พูดจบเจค็อบก็ชากแขนเรียวเหวี่ยงขึ้นไปบนเตียงแล้วตามมาคร่อมทับ
แคว่ก!
