ไม่รู้กี่นาทีที่โดนเจคอบปล้นจูบ เฌอแตมรู้แค่ว่ามันนานพอที่จะทำให้เธอขาดใจตายได้
งั่ม!
"ฟัค! นี่เธอเป็นบ้าอะไร มากัดลิ้นทำไม" เล่นเอาซะเกือบขาด
"แฮ่ก~ ใครใช้ให้คุณมาจูบฉันนานขนาดนี้เล่า รู้มั้ยว่ามันหายใจไม่ทัน!"
"จูบบ่อยๆ เดี๋ยวก็ทัน" เขาพึมพำ
"คุณว่าอะไรนะ"
"ถ้าไม่จูบแบบนี้แล้วไอ้หน้าปลาจวดนั่นจะยอมไปดีๆ มั้ยล่ะ"
"ถีงอย่างนั้นคุณไม่ควรจูบฉันอยู่ดี ที่นี่มหาวิทยาลัยนคะ ถ้าใครมาเห็นเข้าจะทำยังไง" เขาน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เธอเป็นนักศึกษาของที่นี่ รับมือไม่ไหวหรอกถ้าต้องโดนคนทั้งมหาวิทยาลัยเกลียด
"ฉันจะควักลูกตามันทิ้งซะ"
"แหม พูดอย่างกับตัวเองเป็นมาเฟียอย่างนั้นแหละ" เฌอแตมตอบ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูเปียกออกจากกระเป๋าสะพายแบรนด์เนมใบจิ๋วมาเช็ดคราบลิปสติกที่ตอนนี้เลอะเทอะจนดูไม่ได้ เช็ดเสร็จก็หยิบลิปสติกสีเดิมออกมาทาใหม่
ซึ่งเธอไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกเจคอบมองตาไม่กะพริบอยู่ตลอดเวลา เพราะพ
