"ไม่น่าเชื่อ"
"สมองปลาทองเหรอ เมื่อกี้แล้วเธอเพิ่งพูดว่าฉันเหมือนหมออยู่หยกๆ"
"เมื่อกี้เฌอแค่คิดเล่นๆ คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นหมอจริงๆ แล้วทำไมคุณถึงมาเปิดผับได้ล่ะคะ เป็นหมอน่าจะงานยุ่งมากไม่ใช่เหรอ" เฌอแตมเปลี่ยนมาแทนตัวเองว่าเฌอ เขาเป็นถึงหมอ เดี๋ยวจะหาว่าเธอไม่มีมารยาท พ่อแม่ไม่สั่งสอน นี่ยังดีนะที่เขาไม่ใช่มาเฟียด้วย ไม่งั้นเธอคงตายอย่างเขียดแน่
"ฉันให้ลุคเป็นผู้จัดการดูแลที่นั่น สองสามวันถึงจะเข้าไปที ส่วนที่ว่าทำไมถึงเปิด..."
"ทำไมเหรอคะ"
"อยากรู้เรื่องฉันมากขนาดนี้ ถามจริงคิดอะไรกับฉันรึเปล่า" เจคอบหรี่ตามองใบหน้าหวานพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
"ชิ! ไม่อยากรู้แล้วก็ได้" เฌอแตมย่นจมูกใส่
"หึๆ ก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากหรอก แค่อยากเปิดก็เปิด"
"ที่แท้คุณก็เป็นลูกคนรวยมาตั้งแต่เกิดนี่เอง"
"ทำไมถึงคิดว่าฉันเป็นลูกคนรวยมาตั้งแต่เกิด"
"คนที่จะลงทุนทำธุรกิจแบบไม่คิดอะไรมากก็มีแต่คนที่ล้
