เต้าเฟยหน้าแดงก่ำนางเผลอครางเสียงหลง “ใช้แล้วต้องใช้อีกใช้เป็นประจำอย่างสม่ำเสมอด้วยหรือเจ้าคะท่านพี่ ข้าแค่อยากใช้เป็นบางครั้งคราว” ปิศาจร้ายตัวไหนเข้าสิงเขากัน
“ใช่” เขากระแทกเสียงดุดันใส่ดวงหน้าน่ารักที่ตาโตด้วยความตกใจ
“แต่คืนนี้ข้าไม่สะดวกไปนอนร่วมเตียงกับท่าน”
“เพราะอะไร”
ท่าทางครุ่นคิดเชื่องช้าของนางทำให้ลู่เคอตัวหมดความอดทน อีกทั้งระหว่างที่ยืนคุยกันอยู่นั้น นางยังไม่ได้เสื้อคลุมนอน ดวงตาคมกริบจึงเห็นทรวงอกอวบอิ่มผ่านร่องเสื้อเต็มตา
“ข้ามีระ...”
เต้าเฟยไม่ทันพูดจบก็ถูกจูบปิดปากเสียก่อน นางตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง จู่ๆเขาก็แนบริมฝีปากลงมาบดคลึง ใช้มือข้างเดียวแต่ทรงพลังดึงร่างนางเข้าไปปะทะกับแผงอกแกร่ง
ตัวเขาใหญ่กำยำมาก แข็งแรง บึกบึน เร่าร้อนไปทุกส่วน นางเหมือนชนกับกำแพงวังดีๆ พอเขาจูบจนพอใจ เขาก็ผละออกส่วนนางแทบจะหลอมละลายกลายเป็นของเหลว เขาปล่อยให้นางสติลอยเคว้งคว้างอีกครู่ ท
