เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
รถม้าของลู่เคอตัวหยุดที่หน้าวังหลวง คนบังคับม้าที่เป็นองค์รักษ์ของแม่ทัพหนุ่มก้าวลงมาแจ้งแก่ทหารที่เฝ้าหน้าประตูวังว่าแม่ทัพใหญ่ลู่เคอตัวและฮูหยินมาถึงวังหลวงเพื่อขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ทหารหน้าวังหายไปไม่นานก็มีขันทีมานำทาง ลู่เคอตัวลงจากรถม้าพร้อมกับเต้าเฟยแล้วเดินไปพร้อมกัน วังหลวงไม่มีวังหลังแล้วเพราะมีแค่ตำหนักเปี่ยมสุข เย็นใจของฮองเฮาหนิงซูเยว่องค์เดียว ลู่เคอตัวได้รับพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูงให้เข้าไปพบทั้งสองพระองค์ได้ที่ตำหนักส่วนพระองค์ ขันทีผายมือให้ลู่เคอตัวและฮูหยินนั่งรอที่ด้านนอกห้องโถง “ท่านแม่ทัพและฮูหยินโปรดรอสักครู่” “รบกวนท่านกงกงแล้ว ข้ากับฮูหยินจะรอพบฝ่าบาทกับฮองเฮาที่นี่เองไม่รบกวนท่านแล้ว” กงกงจากไปแล้ว สองสามีภรรยาหันมาแลกเปลี่ยนสายตากัน เพราะยังไม่เคยมาที่ตำหนักใหม่แห่งนี้เลย จึงกวาดมองรอบๆตำหนักอย่างสนใจ แต่แล้วสิ่งที่ไม่ควรได้ยินก็ได้ยินเข้าเต็มสองหู “ซูเยว่วัน

