“อย่าขายเลยนะคะคุณยายขา”
สองมือป้อมๆ เขย่าแขนเหี่ยวย่นแต่ยังแข็งแรงดีของคุณยาย จนคุณยายที่กำลังตักกะทิราดลงบนตัวไส้ขนมเงยหน้าขึ้นมองแม่ตัวกลมที่ส่งยิ้มหวานให้
“ยายทำตั้งเยอะ แม่ลีเขาก็ไม่ค่อยกินขนม ขนมชั้นกินไม่หมดหรอกลูก ยายเห็นแม่เขายังบ่นว่าเตียงนอนขนมชั้นหักเมื่อสองวันก่อน ต้องลดขนมบ้างแล้วลูก เดี๋ยวจะอ้วนเกิน”
ขนมชั้นรีบส่ายหัวดิกอย่างไม่เห็นด้วย “ขนมชั้นไม่ได้น้ำหนักเยอะจนเตียงหักนะคะคุณยายขา” แล้วที่แม่ลีไม่รู้ ที่เตียงมันหักเพราะเธอขึ้นไปกระโดดโลดเต้นบนนั้นทุกวัน พอแม่ลีมาก็หยุด มันเลยหัก ไม่ใช่น้ำหนักเกินสักหน่อย
“แล้วเตียงมันหักได้ยังไงล่ะลูกถ้าขนมชั้นไม่น้ำหนักเกิน”
แม่หนูทำทีคิดแล้วรีบตอบ “สงสัยไม้มันไม่แข็งแรงค่ะ” คนกลมไปทั้งตัวบอกเสร็จรู้สึกคอแห้ง มือป้อมข้างขวาก็คว้าน้ำเต้าหู้เจ้าอร่อยที่เหลือหนึ่งส่วนสี่ของแก้วดื่มพรวดทีเดียวจนหมดแก้ว
คุณยายวาดได้แต่มองแล้วอมยิ้ม แต่พ
