“ตรงโน้นมีเตียงลดราคา เมื่อกี้แม่เห็นสวยๆ หลายเตียง เราไปดูกันไหมคะ” จะเอาตัวลูกที่พ่อเขาอุ้มไว้ไปหน้าตาเฉยก็ไม่ได้ วราลีเลยต้องพูดกับพ่อของแกสักหน่อย “คุณมาดูเฟอร์นิเจอร์เหมือนกันเหรอคะ”
“ครับ ผมมาเดินดูเฟอร์นิเจอร์” เขามาเดินดูจริงๆ นี่
“งั้นขอตัวพาขนมชั้นไปเลือกเตียงฝั่งโน้นก่อนนะคะ” วราลีจะรีบพาลูกไปเลือกเตียงจะได้รีบกลับ เพราะเกรงเหลือเกินว่าพชรจะไม่ได้มาเดินดูเฟอร์นิเจอร์คนเดียว เขาคงมากับภรรยาสาวที่เธอเห็นว่าตักบาตรด้วยกันเมื่อเช้านี้
“แต่ขนมชั้นชอบเตียงหลังนี้แล้วนะครับ ผมว่ามันก็เหมาะกับแกมาก อีกอย่างยี่ห้อนี้ใช้ไม้จริง งานเนี้ยบ คุณภาพดี”
วราลีรู้ว่าคนร่ำรวยอย่างเขาเงินแสนสองคงจะไม่ทำให้ขนหน้าแข้งร่วง แต่ถ้าเธอต้องจ่ายเงินซื้อเตียงแสนสองหมื่นบาท มันเป็นไปไม่ได้หรอก
“ราคามันสูงไป ฉันคงซื้อไม่ไหวหรอกค่ะ”
พชรเหลือบมองราคา แม้เขากับเธอจะเคยคบกันช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็พอรู้นิสัยว่าว
