ลักซัวรี อพาร์ตเมนต์
บนชั้นที่สี่ พชรยืนอยู่หน้าห้องของฟ้าลดา เขาเคาะเรียกสามครั้งเจ้าหล่อนก็ไม่ออกมาเปิดประตูให้ แต่เมื่อนึกได้ว่าเธอให้คีย์การ์ดเขาแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องมาเปิดสักหน่อย บางทีฟ้าลดาอาจจะรอเขาจนเผลอหลับไป เพราะกว่าพนักงานจะเคลียร์บิลเสร็จ เอาใบเสร็จและเครดิตการ์ดมาคืนก็นานพอดู เนื่องจากวันนี้ที่ร้านมีแขกเต็มทุกโต๊ะ ไอ้ที่ว่ายี่สิบนาทีมาถึงอพาร์ตเมนต์แห่งนี้ก็กลายเป็นครึ่งชั่วโมงกว่าๆ เข้าไปแล้ว แถมเธอก็คงติดต่อเขาไม่ได้อีกเพราะแบตเตอรี่โทรศัพท์มือถือหมด ท่าทางฟ้าลดาคงหัวเสียไม่น้อย
แต่ก็ช่างปะไร ใครสน เขากับเธอก็แค่มีสัมพันธ์ชั่วครั้งชั่วคราว ไม่ผูกมัดกัน แต่ที่มาคราวนี้ก็เป็นนัดสั่งลานั่นล่ะ ถ้าเจ้าหล่อนโวยวาย หรือแง่งอนนัก ก็ไม่ต้องเหนื่อยทดสอบเตียง คืนคีย์การ์ดแล้วกลับบ้านไปนอนสบายใจเฉิบก็ดีเหมือนกัน
ร่างสูงแตะคีย์การ์ดแล้วผลักประตูเข้ามาในห้อง ความมืดทำให้เขาต้องคลำไปกด
