พอถึงห้างสรรพสินค้าชื่อดังฟรานติโน่ก็พาพิชชาภามาทานข้าวที่ร้านอาหารหนึ่ง ก็มีแต่คนมองเขาและเธอจนเขากับพิชชาภาต้องมามุมส่วนตัว ไม่รู้จะมองอะไรกันนักกันหนา จากนั้นฟรานติโน่ก็สั่งอาหารมาทานโดยเมนูส่วนใหญ่ก็เป้นเมนูที่พิชชาภาชอบทาน
“คุณรู้เหรอคะว่าพิชชอบทานอะไร ทำไมมีแต่ของที่พิชชอบทั้งนั้นเลยล่ะคะ” พิชชาภาเอ่ยถามขณะมองอาหารแต่ล่ะจานบนโต๊ะ นี่เขาสั่งมาแต่ล่ะอย่างมันของโปรดเธอทั้งนั้น นี่เขาใส่ใจเธอขนาดนี้เลยเหรอ ไม่น่าจะเป็นไปได้
“เปล่านิ ผมก็สั่งไปตามที่ผมอยากกินนั้นแหละ อย่ามามั่วเข้าข้างตัวเองสิ” ฟรานติโน่พูดไปก็เก๊กหน้าเนียนไม่สนใจอะไร ก่อนจะหยิบผ้ากันเปื้อนมาวางที่ตัก แต่ในความจริงเขาก้สั่งอาหารที่เธอชอบมาจริงๆนั่นแหละ ไม่รู้ทำไมวันนี้เขาถึงอยากเอาใจเธอแบบนี้
“เหรอคะ แต่ว่าคุณแพ้หอยไม่ใช่เหรอคะ แล้วคุณจะสั่งมาทำไมกัน” พิชชาภาพูดไปก็เอามือเท้าคางแล้วจ้องมองฟรานติโน่ด้วยรอยยิ้มมุมปาก คน
