ปาลิดาอิ่มอกอิ่มใจแต่ยอมรับว่าหมดแรงจริงๆ ยกสุดท้ายก่อนที่คีรากรจะหยุดเธอผล็อยหลับ เธออาจจะสลบไปพร้อมกับความหิวก็ได้ถ้าคีรากรไม่เอาเครื่องดื่มมาให้ดื่มแล้วดึงเธอให้ลุกมากินข้าว
"อย่านอนไปพร้อมกับความหิว มันทรมาน" เขาพูดกับเธอ ในตอนที่เธอบอกเขาว่าขอนอนสักงีบ
หญิงสาวดื่มน้ำหวานที่เข้าไปแล้วก็สดชื่นจนออกมานั่งกินข้าวเที่ยงที่คุณแม่บ้านจัดไว้ให้มื้อใหญ่... พอหยิบช้อนแล้วก็รู้สึกว่ามันหนักกว่าที่เคยอย่างไรชอบกล
"หมดแรงขนาดนั้นเลยเหรอ"
"เมื่อวานดื่มไวน์ไปหลายแก้ว นอนตื่นเช้ามาใช้แรงไปเยอะอีก" โหนกแก้มเธอแดงน้อยๆ เมื่อนึกถึงว่าใช้แรงไปกับอะไร ท่วงท่าที่เธอใกล้ชิดเขาค่อนข้างชวนเขินในยามที่มาอยู่ข้างนอกด้วยกัน เธออดคิดไม่ได้เลย
คีรากรเรียกแม่บ้านมาทำไข่ลวกให้ปาลิดา
หญิงสาวฟังแล้วก็เขินแต่ไม่ทักท้วงอะไร การเริ่มใกล้ชิดกันแบบที่เธออยากให้เป็นมันไม่ใช่แค่เพียงร่างกายแนบชิดกันแต่เหมือนผสานแม้กร
