วาสิตามองคนที่ร้องไห้อยู่ตรงหน้าเธอแล้วก็ถอนหายใจ มือเธอโบกปัดพร้อมกับส่ายหน้าให้ผู้หญิงของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี
"พอเถอะ เธอไม่ต้องแสดงละครอะไรทั้งนั้น ฉันไม่ฆ่าเธอเพราะเธอเป็นเมียน้อยหรอก" หญิงสาวขึ้นเสียงใส่ปาลิดา
คำว่า 'เมียน้อย' ทำให้คนฟังทรุดลงนั่งกับพื้น หันไปมองสามที่มองเธอเหมือนสงสารกึ่งงุนงง เหมือนจะพูดว่าเธอไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนหรือ...
ใช่สินะ คนที่เพอร์เฟกต์แบบนั้น จะยังโสดอยู่ได้ยังไงกัน
"ฉันขอโทษฉันไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ ค่ะ ฉันจะออกไปจากชีวิตเขาในตอนนี้เลย คุณไม่ต้องกังวล"
วาสิตาส่ายหัว เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้ไม่ว่าจะเรื่องจริงหรือเรื่องการแสดง
"ไม่ต้องลงทุนร้องไห้ไปกองกับพื้นหรอก ฉันชินกับการที่พี่คิงมีเล็กมีน้อยแล้วก็ไม่เคยห้ามหรอก อยากอยู่ก็อยู่ไป"
"แต่ฉันไม่อยู่ ใครจะอยากเป็นเมียน้อย คุณชินแต่ฉันไม่ชินและฉันจะไม่ทำ" ปาลิดาตอบกลับหนักแน่น
"อ้อ เพราะอย่างนี้เองสินะ
