"......"เสียงนี้..คุ้นๆแฮะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน ฉันยืนฟังบทสนทนานั้นเงียบๆ
"เอ่อ..ใจเย็นๆก่อนนะคะคุณหญิง ฉันว่าหาคนเดินแทนน่าจะทัน"เสียงผู้จัดการร้านจิวเวลรี่เอ่ยบอกเจ้านาย
"มันจะทันได้ยังไงกัน อีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงงานจะเริ่มแล้ว"
อีกด้าน...
"ไงไอ้เสือ...แม่แกบอกทุกคนที่มางาน ต้องมีคู่ควงไม่ใช่รึไง" เสียงขรึมของชายลูกครึ่งวัยกลางคนเอ่ยถามลูกชายคนโตของเขา
"ใครบอกผมมาคนเดียว...ไอ้โดมกำลังพาคู่ควงผมมาที่นี่"
"ฮ่าๆๆงั้นหรอ จ้างมาเท่าไหร่ล่ะ"
"ป๊า!!!..เลิกดูถูกผมได้แล้ว" ดูถูกผมเข้าไปเถอะ เผลอๆพรุ่งนี้ป๊าอาจได้เป็นปู่แล้วก็ได้ เหอะ!
"สวัสดีครับเฮียไหนคู่ควง ระวังจะโดนคุณหญิงแม่แหกอกเอานะ มาคนเดียว"
คิวเอ่ยแซวผู้เป็นพี่ชายของเขา
"กำลังมา!!!" ไอ้นี่อีกคน แฟนมึงสวยไม่ได้ครึ่งนึงแฟนกูด้วยซ้ำ หึ!
"หวัดดีเฮีย....เฮ้อออ!!งานอะไรของแม่เนี่ย ทำไมต้องมีคู่ด้วย จิ๊! ปล่อยแขนได้แล้ว!!" คินเอ่ย
