“เอ้อ!!ป๊ามาครั้งนี้ ตั้งใจจะมาดูคอนโดให้ลูกด้วยนะ อีกไม่กี่วันก็วันเกิดหนูแล้วหนิ เดี๋ยวป๊าซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเลย จะได้ไม่รบกวนพี่เขานานด้วย ”
แอลลี่ถึงเคี้ยวขนมปังไม่ลง ก้อนแป้งนุ่มๆ ค้างอยู่ตรงปลายลิ้น เธอรีบกลืนลงไปก่อนมองหน้าคูเปอร์ทันทีโดยอัตโนมัติ ส่วนคูเปอร์เองก็กำลังยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม พอได้ยินสิ่งที่ลีโอบอกก็ชะงัก จนกาแฟแทบจะหกใส่ตัวเอง
“ไม่รบกวนครับ!”
“ไม่เป็นไรค่ะ!”
เสียงของทั้งสองคนดังขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
ความเงียบปกคลุมโต๊ะอาหารไปชั่วครู่
สายตาของลีโอค่อยๆหรี่ลง หันไปมองหน้าลูกสาว ก่อนหันมาจ้องคูเปอร์ที่หลบตา รีบยกกาแฟขึ้นดื่มอีกครั้งอย่างลนลาน
“หืม!!”
เสียงคำรามในลำคอของลีโอ เต็มไปด้วยความสงสัยเจือแววไม่ไว้ใจนิดๆ
แอลลี่รีบเบือนหน้าหนีไปทางจานขนมปังปิ้ง
แล้วหยิบขึ้นมาอีกชิ้น ทั้งที่ในปากยังเคี้ยวไม่หมด แก้มน้อยๆสองข้างมันป่องจนไม่มีที่ให้ยัดเข้าไปอีก
