ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างต่อเนื่องทำให้ภัคร์พิมลต้องขดตัวเพราะความเย็นของอากาศโดยรอบ แม้ว่าจะมีผ้าห่มผืนใหญ่ปกคลุมร่างกายเอาไว้แต่นั่นยังไม่เพียงพอ หญิงสาวพยายามไขว่คว้าหาความอบอุ่นอย่างไม่รู้ตัว และดูเหมือนว่าความอบอุ่นจะอยู่อีกฝั่งเตียง ร่างบางจึงค่อยๆ ขยับตัวไปหาความอบอุ่นนั้นและพลิกตัวโอบกอดความอบอุ่นนั้นเอาไว้อย่างไม่ตั้งใจ วีรภัทรสะดุ้งตื่นทันทีเมื่อถูกกอด แต่พอเห็นเป็นภัคร์พิมลเปลือกตาหนาก็ปิดลงแล้ว กลับเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกครั้ง
เสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งเอาไว้ในโทรศัพท์มือถือปลุกให้ภัคร์พิมลต้องสะดุ้งตื่นเพราะนัดกับคุณหญิงทิพปภาเอาไว้ว่าจะไปตักบาตรด้วยกัน เปลือกตาบางใสที่ค่อนข้างจะหนักอึ้งค่อยๆ เปิดขึ้น แพขนตางอนงามกระพริบถี่ๆ ก่อนจะเปิดกว้างอย่างยากลำบาก ปรับแสงอยู่สักพัก ตาที่พร่ามัวในตอนแรกก็ชัดขึ้น และยิ่งตื่นอย่างเต็มตาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาห่างไปไม่ถึงคืบ
อีกแล
