“บ้านเราน่ะนับถือหลวงพ่อวัดนี้มาก ตอนนี้หลวงพ่อท่านอายุเกือบแปดสิบแล้วละ แต่ยังแข็งแรงอยู่เลย โน่นไง หลวงพ่ออยู่นั่น”
คุณหญิงทิพปภาบอกตอนที่ทั้งสามคนเดินเข้าไปในวัดโดยคุณหญิงทิพปภาเดินคู่กับภัคร์พิมล ส่วนวีรภัทรนั้นเดินตามหลัง ก่อนที่ทั้งหมดจะหยุดเท้าตรงลานวัดที่พระรูปหนึ่งกำลังกวาดเศษใบไม้อยู่
“นมัสการค่ะหลวงพ่อ”
คุณหญิงทิพปภาประนมมือขึ้น วีรภัทรกับภัคร์พิมลเองก็ทำเช่นเดียวกัน หลวงพ่อหยุดการกระทำแล้วหันมา สนทนา
“เจริญพร”
“ขอโทษนะคะที่ดิฉันมารบกวน ธุระก็อย่างที่เกริ่นเอาไว้กับคุณศักดิ์ค่ะ”
“งั้นเข้าไปด้านในก่อน เดี๋ยวอาตมาดูให้”
“ขอบคุณค่ะหลวงพ่อ”
คุณหญิงทิพปภาบอกก่อนจะพากันเดินตามหลวงพ่อเข้าไปในโบสถ์ซึ่งตรงนั้นมีศักดิ์ชายวัยสี่สิบปีเศษเป็นคนสนิทของหลวงพ่อรออยู่ก่อนแล้ว หลวงพ่อนั่งลงบนอาสนะ ในขณะที่คุณหญิงทิพปภา วีรภัทรและภัคร์พิมลก้มกราบพระพุทธรูปในอุโบสถ ระหว่างที่หลวงพ่อหยิบกระด
