บทที่12-2ฤกษ์งามยามสะดวก

1714 คำ

“แกกกกกก ขอโทษที่ต้องเบี้ยวนัดนะ พอดีฉันต้องไปงานกับคุณแม่ของอาจารย์หมอวีรภัทรน่ะ ในฐานะลูกสะใภ้” ภัคร์พิมลบอกตอนที่ถูกช่างแต่งหน้าสาวสองกำลังลงรองพื้นบนใบหน้า ส่วนอีกคนก็กำลังจัดการทรงผม ปลายสายอย่างธนดลถึงกับกรีดร้อง ทำเอาภัคร์พิมลต้องดึงโทรศัพท์ให้ออกห่างจากใบหูพลางทำหน้าเหยเก ก่อนจะแนบโทรศัพท์เข้ากับใบหูอีกครั้งเมื่อเสียงกรีดร้องของธนดลหายไป “ฉันอยากจะแหมให้ถึงดาวอังคาร มั่นหน้ามั่นโหนกเกินไปเปล่าจ๊ะนุ้งพายน์” “มั่นอะไรเล่า เรื่องจริงทั้งนั้น คิกๆ” “งงมากจ้า จู่ๆ ลูกที่ฉันเฝ้าประคบประหงมมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยกำลังจะมีครอบครัว แถมว่าที่สามียังเป็นคนที่แอบชอบมานานหลายปี คนเป็นแม่อย่างฉันน้ำตาจะไหล” “ขอละธนดล อย่ามาทำตัวเป็นแม่ทิพย์ แก-ไม่-ได้-คลอด-ฉัน-มา จำไว้” “ฉันกำกุญแจรถแล้วนะ สิบนาทีถึง แกโดนหยิกแน่” “แกจะหยิกฉันด้วยข้อหาอะไร” “แกอาจหาญเรียกฉันว่าธนดล พลีสคอลมีดอลลี่ ดอลลี่ อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม