บทที่13-2 ความ(เกือบ)แตก

1672 คำ

งานเลี้ยงจบลงตอนราวๆ สี่ทุมเศษ แก๊งสามหมอที่รวมตัวกันในตอนแรกต่างแยกย้ายกัน ภัคร์พิมลเดินออกมาพร้อมกับคุณหญิงทิพปภา ก่อนจะพากันขึ้นรถที่จอดรออยู่โดยมีวีรภัทรขึ้นไปเป็นคนสุดท้าย “เสียเงินไปเท่าไหร่ล่ะครับ” วีรภัทรเห็นกล่องเครื่องเพชรในมือของคุณหญิงทิพปภาก็อดถามไม่ได้ ทราบดีว่ามารดาของเขาชื่นชมเครื่องเพชรเป็นอย่างมาก แม้ว่าเครื่องเพชรที่บ้านแทบจะล้นตู้นิรภัยแล้วก็ตาม “แค่เจ็ดเองลูก” “เจ็ดแสนใช่ไหมครับ” “เจ็ดล้านจ้ะ” วีรภัทรแทบสำลักน้ำลาย ส่วนภัคร์พิมลที่นั่งคั่นกลางระหว่างสองแม่ลูกนั้นได้แต่ยิ้มแห้ง แพทย์หนุ่มถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะบอกว่า “แล้วครั้งนี้ใช้แบล็กการ์ดของคุณพ่อหรือของคุณแม่ล่ะครับ” “ไม่ใช่ทั้งคู่จ้ะ” “อย่าบอกนะครับว่า...” “ใช่จ้ะ ของลูกนั่นแหละ เงินเยอะแยะแบ่งให้แม่ใช้หน่อยจะเป็นไร แล้วอีกอย่างเครื่องเพชรชุดนี้แม่ก็เตรียมเอาไว้ให้หนูพายน์ในวันแต่งงานนั่นแหละ” ได้ยินแบบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม