“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวป้ารอเก็บจานชามไปล้างเอง ปกติป้าก็นอนดึกอยู่แล้ว”
“เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะ” ข้าวหอมรีบบอก เพราะเรื่องแค่นี้เอง เธอจัดการได้อยู่แล้ว
“ไม่ได้ค่ะ นายหญิงกับนายหัวเดินทางมาเหนื่อยๆ คงอยากพักผ่อน”
“ไม่เป็นไรครับป้า แค่นี้เอง ไปนอนเถอะครับ”
“เอาอย่างนั้นเหรอคะนายหัว” ป้าแมวดูจะอยากรับใช้ให้ถึงที่สุด
“ครับ ไม่อย่างนั้นจะให้เฝ้าจนถึงเช้าเลยนะ” นำทัพแหย่ป้าแมว
“อุ๊ย! แบบนั้นไม่เอาหรอกค่ะ ป้าเกรงใจนายหัวแย่เลย” ป้าแมวหัวเราะชอบใจ ดูเอาเถอะ! เจ้านายกับลูกน้อง
รัตนปาตียกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง มันคงแดงยิ่งกว่าผลตำลึงสุก
“กินเยอะๆ นะ เมื่อกี้ใช้แรงไปเยอะ” เขาตักกับข้าวให้เธอ รัตนปาตียิ่งหน้าแดง
“จานข้าวน่ามองกว่าหน้าพี่หรือไง” เขาน่ะชอบแกล้ง ชอบล้อเลียนเธอด้วย
“ตักมาเสียเต็มจานนะคะ ข้าวหอมกินไม่ทัน”
“อ้าว... พูดได้ด้วยเหรอ”
“พี่ใหญ่น่ะ” เธอค้อนให้เขาเมื่อโดนล้อ
“อายป้าแมวเ
