“อ่อก อื้อ”
บลูเปิดคอให้กว้างแล้วรับเอาตัวตนขนาดห้าสิบหกเข้าสู่โพรงปาก ลิ้นเล็กปัดป่ายท่อนลำสะเปะสะปะในโพรงปากราวกับดูดเลียไอติมรสเลิศ
ต่อเลโก้ไปได้สิบเปอร์เซ็นต์คนเดียว เขาก็สมควรต้องได้รางวัลสำหรับเด็กขยันสิ
พิภูสูดปากพร้อมกับก้มมองริมฝีปากสวยที่อ้ากลืนกินตัวตนขนาดใหญ่ของเขาเอาไว้ มันเริ่มจากยัยเด็กตาหวานตามเขาเข้ามาในห้องน้ำ ทำหน้างอง้ำใส่ซ้ำยังเอ่ยถามหารางวัลที่เจ้าตัวต่อเลโก้ไปได้สิบเปอร์เซ็นต์ ตอนแรกพิภูตั้งใจจะเข้ามาล้างหน้า ก่อนที่จะออกไปโทรสั่งอาหารมาให้บลู ไม่คิดเลยว่าอีกคนจะตามเข้ามาในห้องน้ำด้วย
‘หนูคอแห้ง’
เด็กมันว่ามาแบบนั้น พิภูเลยคิดว่าเดี๋ยวจะสั่งพวกน้ำปั่นผลไม้มาให้ด้วย แต่พอเขาเผลอ คนตัวเล็กกว่าก็รั้งกางเกงเขาลงอย่างง่ายดาย ซบใบหน้าออดอ้อนกับส่วนนั้นของเขาจนมันตื่น ลิ้นเล็กๆ เลียย้ำบริเวณปลายหัวหยัก ก่อนจะไล่ไปยังส่วนโคน ซุกซนจนมันแข็งขืนพร้อมใช้งาน จากนั้นค่อยๆ ครอ
