ก้องทวีปจุมพิตปิดเรียวปากสีหวานที่หวีดร้องเกร็งสะท้านเมื่อเขาส่งเธอไปยังจุดสุดยอดแห่งลำนำรัก น้ำหวานไหลรินออกมาต้อนรับการมาเยือนของนิ้วบุรุษแข็งแกร่ง
“อือ พี่ก้อง” อันดามันทิ้งร่างบนอกกว้างอย่างอ่อนแรง
“หวาน พี่ขอนะ”
อันดามันกำลังหูอื้อตาลายไม่ทันได้ปฏิเสธ... เขาจับร่างสาวสวมสอดกดคลึงบนกายหนุ่มที่รีบรูดซิปกางเกงเปิดออกโดยเร็ว หญิงสาวจิกมือที่แขนกำยำแน่น อีกมือจิกโต๊ะตัวใหญ่แน่นด้วยความกระสันซ่าน
“พี่ก้อง ดะ...เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
แม้จะขืนตัวแต่รู้ดีว่าคงแพ้เขาอีกเช่นเคย
“ไม่หรอก เห็นไหมว่ามีเราสองคนเท่านั้น”
เขายังกัดฟันพูดปลอมประโลมเธอ ดอกไม้งามบีบรัดตัวตนของเขาเป็นจังหวะแสนหวาม
“สวัสดีครับคุณก้องทวีป... น้องหวาน”
เสียงของธีรวัชรทำให้ทั้งสองสะดุ้ง
ก้องทวีปรีบขยับให้ขาของเขาและเธอเข้าไปอยู่ใต้โต๊ะ ใบหน้าแดงก่ำเหงื่อซึมเป็นทางด้วยความเสียวซ่านและตกใจ ดีที่ด้านล่างเป็นมุมมืดแขก
