ดวงตาหรี่ปรือด้วยความต้องการเปี่ยมล้น ก้องทวีปช้อนร่างบอบบางให้ขึ้นมาจากที่นอนเพื่อเขาจะได้เข้าในร่างเธอมากที่สุด มือบอบบางโอบกอดร่างหนาเอาไว้แน่น ชายหนุ่มกำลังเข้าออกในร่างกายงามในจังหวะเร็วขึ้น บุกล้ำหนักหน่วง น้ำหวานที่ไหลซึมออกมาหล่อเลี้ยงทำให้การเคลื่อนกายสะดวกและลดการฝืดแน่น หญิงสาวปิดตาแน่น ซุกใบหน้าที่ซอกคอหนา ร้องครวญครางไม่หยุดทุกครั้งที่ชายหนุ่มกระแทกลงมาอย่างเร่าร้อน อันดามันยกสะโพกขึ้นรับการกระทั้นทุกจังหวะ ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะคล้ายร้อยดอกไม้เป็นพันเป็นหมื่นกองไม่มีวันจบสิ้น ร่างกายสั่นสะท้าน เมื่อคว้าสายรุ้งสีสวยที่อยู่เบื้องหน้ามาไว้ในอุ้งมือได้ อ้าปากค้างเกร็งร่างด้วยความสุขสุดยอด “พี่ก้อง” เสียงหวานหวีดร้องเกร็งกระตุกโอบอุ้มรัดรึงเขาแน่นขึ้น ก้องทวีปครางเมื่อส่งหญิงสาวไปสู่สวรรค์ แต่เขายังคงไม่พบทางสวรรค์นั้น ชายหนุ่มทิ้งร่างกายบอบบางของอันดามันลงบนเตียงห