เราสี่คน

1044 คำ

"อืม...แล้วไหนลูกสาวของเธอล่ะ ตกลงจะไปด้วยกันหรือเปล่าเนี่ย" ทินพันธ์เอ่ยถามขึ้น ก่อนจะสอดส่องสายตาไปทั่วๆ "ไปสิจ๊ะ นางกำลังลงมาย่ะ" ตุลรยาหันไปหาเด็กรับใช้ที่ยืนถือกระเป๋าใบใหญ่ ๆ สองใบอยู่ในมือ แล้วพยักหน้าให้เบา ๆ สาวน้อยจึงรีบลากของในมือเดินไปหาคนขับรถของทินพันธ์ แล้วทั้งสองก็ช่วยกันเก็บกระเป๋าของเจ้านายขึ้นท้ายรถอย่างขะมักเขม้น ครู่เดียวก็ปรากฏร่างบอบบางกระชับของลูกสาวคนสวยของตุลรยาที่เพิ่งจะเดินออกมาจากในบ้าน หนุ่มใหญ่มองเด็กสาวรุ่นลูกสายตาไม่กระพริบ เธอสวยเหมือนแม่ไม่มีผิด ทั้งสัดส่วนที่งดงามลงตัว หน้าอกหน้าใจก็อวบอัดไม่แพ้กัน ผมเธอยาวสยายสีน้ำตาลอ่อน นัยตาสีเขียวอ่อนปนเทาดูมีเสน่ห์จนหัวใจแทบละลาย นี่ยังไม่รวมริมฝีปากหนาอิ่มได้รูปที่ดูเซ็กซี่ของเธออีกนะ สวยจนบรรยายไม่ถูก น่ารักจนทินพันธ์ใจสั่น "แหม...เธอมองลูกสาวฉันจนแทบจะสิงอยู่แล้วนะยะ ตาเ*******ู" ตุลรยาเอ่ยแซวขึ้นแบบไม่ซี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม