ตอนนี้ฉันอยู่ที่โกดังเก่าแห่งหนึ่งที่ออกจากตัวเมืองมาไกลพอสมควร ก่อนจะเดินตามหลังพายุและวายุเข้าไปด้านใน มันทั้งร้อน ทั้งอับ และมีแต่ฝุ่นสิ่งของผุพังเต็มสองข้างทางไปหมด ระหว่างทางเดินเข้ามา ก็มีลูกน้องของพายุและวายุอยู่คุมตลอดทาง จนคิดว่าแม้แต่หนูก็คงไม่สามารถแอบเข้ามาได้
พวกเขาสองพี่น้องพาฉันเดินจนมาหยุดที่ห้องหนึ่ง ที่มุมเป็นกรงเหล็กรอบด้าน ก่อนลูกน้องเขาจะไขกุญแจหน้าประตูให้ พอเข้าไปข้างใน ฉันก็เห็นเพื่อนรักของฉันที่มีสภาพไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ถูกขึงไว้กับเหล็กด้านบน พร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันจำได้ว่าเป็นใคร ยืนอยู่ข้างๆกัน
ซ่าาา!!!
“เฮือก!” เสียงสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจของยี่หวาดังขึ้นหลังจากลูกน้องของพายุและวายุเอาน้ำไปสาดใส่เธอ ทำให้เธอค่อยๆลืมตาขึ้น ก่อนจะกวาดสายตามองมาตรงหน้า จนมาหยุดอยู่ที่ฉัน
แต่สายตาของเธอ กลับไม่แสดงอาการตกใจแม้แต่เล็กน้อย กลับยังมองฉันด้วยสายตาแข็งกร้าวเหมือน
