ถนนคนเดินกับลูกชิ้นรูปหัวใจ

1523 คำ

ตอน 16 เงียบทั้งห้องในเสี้ยววินาที ทุกคนหยุดขยับ น้ำเพชรเผลออ้าปากค้าง ส่วนไออุ่นหันขวับแทบไม่เชื่อหูตัวเอง ไออุ่น : "บอสคะ! เดี๋ยวค่ะ! มันไม่จำเป็นเลย ฉันอยู่ตรงนั้นก็ทำงานได้" ธีภัทร : เงยหน้าขึ้นจากแฟ้ม ประสานสายตากับเธอ "แต่ผมต้องการให้คุณอยู่ตรงนี้" ธีภัทร : เสียงเรียบ...แต่ชัดเจนทุกพยางค์ "จะได้ไม่ต้องส่งอีเมลบอกว่า ไฟล์แนบอยู่ด้านล้าง ทั้งที่ห่างกันแค่ 10 เมตร" น้ำเพชร : เบือนหน้าหลบขำ "อุ๊ย...บอสร้าย แซะแบบเนียนเชียว" ไออุ่น : ยังตั้งสติไม่ทัน แต่ธีภัทรก็พูดต่อ "และคุณจะได้...ไม่ต้องพุ่งหัวชนอะไรอีก เวลาผมสั่งให้เก่งเบรกกระทันหัน" พรืด! น้ำเพชรแทบสำลักลม ไออุ่น : เธอหน้าแดงเป็นไฟ รีบลุกขึ้นรวบเอกสาร "ฉัน...ฉันจะไปบอกพี่แอดมินเรื่องโต๊ะค่ะ! เธอเดินออกจากห้องประชุมเร็วราวหนีไฟไหม้ น้ำเพชร : มองตามแล้วยกนิ้วให้กับ ความกล้าแบบเงียบๆของบอส เก่ง : มองเจ้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม