ความลับที่ยังไม่รู้ตัวแต่พูดความจริงไปแล้ว

1507 คำ

ตอน 13 เปลือกตาค่อยๆ ปิดลงอย่างห้ามไม่อยู่ ธีภัทร : เหลือบตามอง ทันเห็นว่าเธอกำลังจะหลับแล้ว ศรีษะเริ่มจะเอนไปอีกทาง เขาขยับตัวเล็กน้อย ยื่นมือไปรับแก้มเธอไว้เบาๆ ก่อนที่ใบหน้าเธอจะไถลไปพิงกระจก ธีภัทร : ในใจ น้ำเสียงอ่อนโยนอย่างที่ไม่มีใครเคยได้ยิน "เธอเหนื่อยมากสินะ... ทั้งเรื่องงานทั้งเรื่องหัวใจ" เขาดึงตัวเธอให้เอนพิงไหล่ของตัวเอง ไม่พูดอะไรอีก แค่นั่งนิ่งปล่อยให้เธอหลับอยู่ตรงนั้น อย่างคนที่ยอมเป็นที่พักให้เธอเสมอ แสงไฟยามค่ำสะท้อนบนใบหน้าของเขา อ่อนลงทุกครั้งที่มองคนข้างๆ จากบอสเย็นชากลายเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ที่แค่เห็นเธอหลับก็ใจอ่อนหมดแล้ว หน้าคอนโดมิเนียมไออุ่น รถหรูจอดสนิทที่หน้าคอนโด ไออุ่นยังหลับพิงไหล่ธีภัทรอยู่เงียบๆ เธอดูเหนื่อยจนเขาไม่กล้าปลุก ธีภัทรมองใบหน้าใกล้ๆ นั้น สายตานุ่มนวล และอ่อนโยนมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ธีภัทร : เขาโน้มหน้าเข้าใกล้ ประทับจูบบางเบาไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม