01.15 น. นิ้วเรียวเลื่อนขึ้นเลื่อนลงอยู่หน้าฟีดของโซเชียลมีเดีย หูก็คอยเงี่ยฟังเสียงของคนที่อยู่ห้องข้างๆ อย่างใจจดจ่อ กระทั่งเสียงแจ้งเตือนของความไลน์ดังขึ้น ฉันก็ถึงกับเด้งตัวขึ้นนั่งตัวตรงรีบกดเข้าไปอ่านอย่างรวดเร็ว ติ๊ง! LINE PRIG : มาถึงแล้วค่ะ ข้อความจากพริกหอมทำให้ฉันยิ้มออกมาด้วยความดีใจ รีบหยิบโทรศัพท์และคีย์การ์ดสำรองพุ่งออกจากห้องตัวเองตรงไปยังห้องของแทนไททันที และเมื่อเปิดประตูออกไปก็พบกับแทนไทในสภาพนั่งพิงผนังห้อง ส่วนพริกหอมนั้นยืนทำหน้าเหลอหลาอยู่ข้างๆ เขา "ทำไมกลับมาดึกนักล่ะ พี่รออยู่ตั้งนาน" นิ้วเรียวกดรหัสพร้อมกับแนบคีย์การ์ดเอาไว้กับปุ่มเซนเซอร์ประตู สายตาก็มองอยู่ที่พริกหอม "วันนี้คนเยอะค่ะหนูเลยลงมือช้า ถ้าอย่างนั้นหนูกลับก่อนนะคะ พี่ก็ดูแลเฮียดีๆ ด้วยล่ะ หนูกลัวเฮียตาย" "ไม่ตายหรอกน่า ส่วนเงินพี่โอนเข้าให้แล้วนะพรุ่งนี้ถ้าเธอพาแม่ไปทำเคมีบำบัดแล้วเงินค่ายาไม่