มิเชลวางแก้วแชมเปญในมือลงหลังจากชนแก้วกับผู้ชายคนหนึ่ง เธอยอมชนแก้วตามมารยาทแต่บอกไปตามตรงว่าไม่ต้องการทำความรู้จัก ทำให้เขาล่าถอยกลับไปอย่างเซ็งๆ
ตอนนี้เธอไม่ต้องการคุยกับใครทั้งนั้น เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นทำให้ทั้งโกรธและโมโหจนต้องมานั่งดื่มเพื่อสงบสติอารมณ์อยู่ที่นี่ แม้จะอยากตามไปตบทั้งคู่ให้รู้แล้วรู้รอดกันไป แต่ทำแบบนั้นก็คงได้แค่ระบายความโกรธไม่ได้ทำให้เขาหันมารักเธอมากขึ้น
เธอมันผู้หญิงแกร่งอยู่แล้ว แต่คงไม่บ้าพอที่จะวิ่งขึ้นบันไดหนีไฟถึง15ชั้น เพื่อไปอาละวาดเหมือนผีบ้าให้เสียศักดิ์ศรี มิเชลมีวิธีที่ดีกว่านี้และเธอก็ได้ทำมันลงไปแล้ว
'สาธุปู่เอ๋ย ขอให้แทนไทกลับมาภายในสิบนาทีนี้ด้วยเถิดเจ้าค่ะ หากเป็นจริงวันพรุ่งนี้ลูกจะเอาพวงมาลัยดอกไม้สดและผลไม้เก้าอย่างมาถวายปู่ สาธุ สาธุ สาธุ'
ยกมือขึ้นพนมแล้วตบๆ ลงกระหม่อมสามที
ที่พึ่งสุดท้ายในตอนนี้คือ...ตั้งจิตอธิษฐานบนบานกับศาลพระภูมิ
