ตอนที่ 22
เราเป็นอะไรกัน
“เปล่าครับ”
เจคอบ ลุกขึ้นหันหลังกลับไปมองนอกหน้าต่างไปทางไซส์งานดูทีมวิศวกร และรถที่กำลังปรับดินอยู่ไกลๆ มองชายหนุ่มคนรักเก่าของ น้ำทิพย์ ที่ชะโงกมาทางบ้านพัก
ตาคู่สีนิลของเขาหลุบต่ำเล็กน้อย
“ถ้าไม่มีอะไรน้ำขอตัวกลับก่อนนะคะ วันนี้แม่กลับมานอนบ้านแล้ว” น้ำทิพย์บอกเขา หลังจากที่สองสามวันที่พักอยู่ที่นี่แต่ตอนนี้ คงไม่น่าจะเหมาะแล้ว
“คืนนี้ผมคงจะเหงาแย่”
เสียงของเขาเหมือนตัดพ้อระคนน้อยใจกลายๆ
“น้ำเป็นแค่ลูกน้องและคนรับใช้คุณเจเท่านั้น พักอยู่ที่นี่เกรงว่าจะไม่เหมาะเท่าไหร่คะ”
น้ำทิพย์เอ่ยตามตรง ตอนนี้คนของเขาก็มาอยู่รอบเต็มสำนักงานแถมมีแม่บ้านมาเพิ่มอีกหลายคน แล้วคนอื่นจะมองอย่างไงถ้าเธอเดินเข้าออกห้องคุณหนูเจคอบแบบนี้
“น้ำไม่ใช่คนรับใช้นะครับ”
หน้าหล่อเหลาหันมาบอก เมื่อน้ำทิพย์กำลังจะเดินออกจากห้อง แต่เขาหันกลับมาคว้ามือเธอไว้ก่อน
“คะ..คุณเจ”
น้ำทิพย
