แม่จ๋าเห็นสองพ่อลูกแล้วก็หมั่นไส้ อะไรจะเชื่อฟังกันขนาดนั้น แล้วดูสายตายัยหนูที่มองตามป๊ะป๋าสิอ้อนจนคนที่เพิ่งปล่อยลูกให้คุณยายอุ้มแทบถลาเข้าไปหาลูกอีกครั้ง แต่เพราะถูกจารวีดึงข้อมือเอาไว้แน่น และรั้งให้เขาเดินตามไปหน้าบ้าน คนที่อยากกอดลูกอีกสักครั้งก็ได้แต่ยอมทำตาม แต่ก็ยังไม่วายเหลียวหลังมองลูกตาละห้อย
เมื่อเจ้านายเดินออกมาจากประตูรั้วบ้าน คนขับรถตู้ก็กดปุ่มเลื่อนเปิดประตูรถให้ ศิรภพขึ้นรถก่อน พอจารวีขึ้นตามเขาไป ประตูรถก็เลื่อนปิด จารวียังไม่ทันนั่งลงบนเบาะ เธอก็ถูกป๊ะป๋าของลูกรวบเอวบางดึงเธอไปนั่งลงบนตักแกร่ง เป็นจังหวะเดียวกับประตูรถตู้ปิดสนิทพอดี
“คุณภพ !” จารวีตวาดแหว หญิงสาวเอี้ยวตัวไปมองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ เธอวางสองมือบนอกกว้าง และดันเอาไว้สุดแรง
“ปล่อยนะคะ” จารวีบอกเสียงแข็ง แต่คนที่รวบกอดเธอไว้เต็มอ้อมแขนกลับยิ้มกรุ้มกริ่ม
“เราเป็นแฟนกันแล้ว นั่งตัก กอดกัน มันเรื่องธรรมดา
