14 ป๊ะป๋า แม่จ๋า จันทร์จ๋า
ยัยหนูจันทร์จ๋าในวัยสิบเดือนยิ้มและหัวเราะอย่างร่าเริง หนูน้อยสวมชุดกระโปรงสีขาวฟูฟ่องราวกับเจ้าหญิงน้อย บนศีรษะมีที่คาดผมสีขาวติดโบเล็ก ๆ น่ารัก ที่ข้อมือมีกำไลผ้าประดับลายดอกเดซี ยัยหนูสวมรองเท้าสีขาวมีระบายผ้าลูกไม้ติดรอบตรงข้อเท้า
“จันทร์จ๋ามาหายายก่อนนะคะ ให้ป๊ะป๋ากับแม่จ๋าเข้าพิธีรดน้ำสังข์ก่อนนะลูก”
คุณยายเอื้อมยื่นมือไปรอรับหลานสาวจากอกป๊ะป๋า แต่ดูเหมือนว่ายัยหนูจะไม่อยากไปหาคุณยาย
จันทร์จ๋าหันหน้าเขาหาป๊ะป๋า โอบกอดลำคอแกร่งและซบแก้มยุ้ย ๆ กับไหล่หนา ตาโตสุกใสกะพริบปริบ ๆ ไม่งอแง ไม่ร้องไห้ แต่กอดคอป๊ะป๋าไว้แน่น ไม่ยอมไปหาคุณยาย
“จันทร์จ๋า” คุณยายเอื้อมปรามเสียงดุ เพราะเกรงว่าจะเลยฤกษ์งามยามดีตามที่กำหนดกันไว้
“ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เดี๋ยวผมให้จันทร์จ๋านั่งตักก็ได้ แขกไม่เยอะ นั่งไม่นานก็เสร็จพิธีแล้วล่ะครับ” ป๊ะป๋าผู้รักและหลงลูกสาวตัวน้อยสุดหัวใจไม
