ตอนที่ 14
สิงขรมองใบหน้าซีดเซียวของเกตุศิรินทร์อย่างพิจารณา สัมผัสได้ถึงความหวาดหวั่นและความลังเลที่ฉายชัดในดวงตาเศร้าสร้อยนั้น ทว่าภายใต้ความหวาดกลัวนั้น เขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยของความลังเล ราวกับเธอมีบางสิ่งปกปิดไว้ ไม่กล้าที่จะเปิดเผยออกมาทั้งหมด
“คุณเกตุ ไม่ต้องกลัวนะครับ ถ้าคุณรู้เห็นอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ บอกพวกเรามาได้เลย” สิงขรเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ทว่าหนักแน่นราวกับตอกย้ำความจริง เกตุศิรินทร์เงียบงันไปชั่วครู่ ดวงตาคู่สวยสั่นระริกเล็กน้อย ราวกับกำลังชั่งน้ำหนักระหว่างความปลอดภัยของตนเองกับความปรารถนาที่จะให้ความยุติธรรมปรากฏ ก่อนจะตัดสินใจเอื้อนเอ่ยเสียงแผ่วเบา
“คืนก่อนเกิดเหตุ... ฉันเห็นคุณชานนท์เข้าไปในห้องของคุณสุริยาวดีค่ะ... แต่ก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าเขากลับไปตอนไหน” เธอหยุดคำพูด ราวกับกำลังประเมินปฏิกิริยาของพวกเขา
“หมายถึงห้องนอนเหรอครับ?” คมกฤชแทรกขึ้นอย่างรวดเร็ว น้ำเส
