19
"เอ๊ะ! นั่นรูปใคร!!"ยัยเต้าหู้จืดร้องตกใจชี้ไปที่รูปเด็กผู้หญิงที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน
"ขิงถามว่ารูปใคร!!"เธอเดินฉับๆไปหยิบรูปนั่นขึ้นถามผมเสียงดัง
"รูปพี่ริน...."ผมมองรูปในมือเล็กแล้วตอบออกไป ทำไมขี้โวยวายจัง เมียใครว่ะ แต่ยังตอบไม่จบเธอก็พูดแทรกขึ้นก่อน
"ตกลงนายเป็นอะไรกับคนชื่อชิรินกันแน่!! ทำไมต้องมีรูปไว้ที่โต๊ะทำงะ....อื้ออออ"ยัยเต้าหู้จืดรัวคำถามใส่ผมไม่ยั้ง ผมเดินดุ่มๆไปประกบปากจูบปากเล็กที่ช่างพูดช่างถามช่างคิดไปเองนั้น
"จะฟังได้ยัง"ผมผละจูบออกแล้วถาม
"ก็พูดมาสิ"เธอบอกปากยื่น กอดอกเชิดหน้าน้อยๆ
"นี่มันห้องทำงานพี่กริช ก็ต้องมีรูปเมียเป็นธรรมดา ไม่ใช่ห้องฉัน เรื่องคิดไปเองนี่เก่งจริงๆเลยนะ"ผมอธิบายและอดเหน็บแนมยัยเต้าหู้จืดไม่ได้
"แล้วทำไมไม่บอกก่อนเล่า"ยัยเต้าหู้จืดอมยิ้มอายที่เข้าใจผิด
"ก็กำลังจะบอกก็พูดขัดขึ้นก่อนเอง"ผมบอกพลางเดินไปนั่งเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน เสียเวลา
