“จริงเหรอ” สายตาคมกวาดมองร่างภรรยาทั่วเรือนร่าง พิรวดีร้อนวูบวาบจนหน้าแดงเรื่อเมื่อได้เห็นสายตาของสามี
“พี่ติต้องการอะไรคะ” เสียงใสถามอย่างหวาดหวั่น
“เธอรู้ดีอยู่แก่ใจดี ว่าควรจะทำอะไรให้พี่พึงพอใจ”
“ที่นี่ที่ทำงานนะคะ” พิรวดีก้มหน้าพูดอายๆ รู้ตั้งแต่สบตาของเขาแล้ว
“ที่ทำงานแล้วทำไม คิดว่าพี่จะทำอะไรล่ะ”
รติภัทรก้มลงกระซิบถาม งับใบหูขาวเนียนเล่นอย่างสบายอารมณ์ การได้แหย่เธอทำให้เขารู้สึกดีอย่างประหลาด
“วดีรู้ว่าพี่ติโกรธเกลียดคุณแม่ แต่วดีไปทำอะไรให้พี่ติกัน ถึงได้ทำท่าทางรังเกียจวดีขนาดนี้ วดีรู้ว่าคุณแม่เป็นคนทำให้ครอบครัวพี่ติเป็นแบบนี้ แต่ถ้าคุณพ่อไม่ร่วมมือด้วย ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะคะ”
“พิรวดี!” น้ำเสียงดุดันของรติภัทรพร้อมกับร่างสูงที่เหวี่ยงร่างบางของภรรยาลงบนพื้นด้วยความโมโห
“โอ๊ย!” หญิงสาวร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ ร่างน้อยถอยหนีไปด้านหลังเมื่อเห็นดวงตาแข็งกร้าวดุดั
