สุวดีแข็งใจเดินตามเข้าไปในบ้านเมื่อเวลาผ่านไปหลายนาที ปรากฏว่าประตูบ้านไม่ได้ล็อก เธอก้าวตรงไปยังประตูห้องของอนงค์ ประตูห้องนอนก็เช่นเดียวกัน มันไม่ได้ล็อกแต่แง้มเอาไว้ด้วยความใจร้อนของคนเปิด
“คะ... คุณคิน”
สุวดีเรียกเสียงแผ่ว เลือดในกายเย็บเยียบเหมือนอยู่บนขั้วโลกเหนือ มือเท้าสั่นระริกกับภาพตรงหน้า หัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆ ม่านน้ำตาไหลรินออกมาจากหน่วยตาจนแสบร้อน ริมฝีปากเม้มกลั้นเสียงเอาไว้อย่างถึงที่สุด
อนงค์หันมาเห็นภาพนั้นพอดีในระหว่างที่ภคินกำลังคลุกเคล้าร่างกึ่งเปลือยของเธอ อนงค์ยิ้มเยาะ เหยียดริมฝีปากใส่ภรรยาหลวงที่เพิ่งมาฉลาดเอาตอนนี้ เนื่องจากอนงค์คิดว่าอีกฝ่ายโง่มาตลอด
“อุ๊ย! คุณคิน อย่ารุนแรงนักสิคะ นงช้ำหมดแล้ว” อนงค์กอดรัดไม่ให้ภคินหันไปทางประตู แสร้งออดอ้อนเสียงกระเส่า
“ขอแรงๆ นะนง คุณน่ะถึงใจผมที่สุด รู้ไหมว่าตอนผมอยู่ที่ทำงาน อยากกลับบ้านทุกลมหายใจเข้าออก เพื่อมาหาคุณนี่แ
