“เรียบร้อยแล้วค่ะ โห นางฟ้าน้อยๆ ของคุณติ”
ลิลลี่ตาโตทำสีหน้าว่าตะลึงเข้ามาประคับประคองร่างบาง ความจริง ชุดที่สวมใส่ไม่ได้หรูหราอะไรเลย แต่เป็นชุดสบายๆ เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขาสั้นธรรมดา เธอเองก็ยังไม่เข้าใจอยู่เช่นเดิม
รติภัทรยังนั่งจิบกาแฟไปเรื่อยๆ เขาหันมองไปยังห้องแต่งตัวที่กั้นเอาไว้พอเป็นพิธี ก่อนจะสะดุดกึกเมื่อคนที่รอคอยเดินออกมาพอดีกับที่สายตาเขาหันไปมองอีกครั้ง ถ้วยกาแฟในมือแทบหลุดร่วง พิรวดีเองรู้สึกขัดเขินเมื่อถูกมองด้วยสายตาชื่นชม แอบพึงพอใจเล็กๆ ที่เธอทำให้เขามองด้วยสายตาชื่นชมแบบนี้
ชายหนุ่มยื่นมือไปให้ภรรยาสาว พิรวดีค่อยๆ วางมือลงบนมือหนา เงยหน้ายิ้มขณะสบตา
“พี่ติยังไม่บอกวดีเลยว่า เอ่อ... เรากำลังจะทำอะไร”
“โฆษณาตัวใหม่ของเราไง”
“เอ๊ะ!” พิรวดีเลิกคิ้วมีท่าทีสงสัย
“วดีกับพี่ทดลองถ่ายให้นายแบบนางแบบดูกันก่อน”
“แต่วดีไม่เคยถ่ายโฆษณานะคะ”
“เราทำตัวปกติเหมือนกับเรา
