“พี่ติกินเยอะๆ นะคะ อ้อทำสุดฝีมือเลยค่ะ” อารียารีบเอ่ยอ้างตอบรับอย่างหน้าชื่นตาบาน
“แค่กๆ ๆๆ” กวินถึงกับสำลักเมื่อได้ยินพี่สาวคนรองพูด
“แกเป็นอะไรตาวิน” อนงค์อดจะหันไปถามบุตรชายคนเล็กด้วยน้ำเสียงดุๆ ไม่ได้
“เปล่าครับ ผมแค่สำลักปลาจานนี้น่ะครับ” กวินชี้ไปกลางโต๊ะ
“ค่อยๆ กินหน่อยสิ เสียมารยาทจริงๆ ลูกคนนี้” อนงค์แกล้งทำเป็นดุลูกชาย
“ผมเพิ่งรู้ว่าพี่อ้อทำอาหารเป็นกับเขาด้วย”
รติภัทรยังแสดงสีหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึกแต่อย่างใด แต่เขาฟังการสนทนาของทุกคนเงียบๆ
“เอ๊ะ! ตาวินนี่ ชอบพูดเล่นเรื่อยเลย”
อนงค์หันไปทำตาเขียวใส่บุตรชาย กวินทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ทานอาหารต่อ ก่อนที่นางจะหันไปมองข่มลูกสาวนอกไส้เอาไว้ พิรวดีจึงได้แต่เกร็ง ก้มหน้าก้มตาทานเงียบๆ
“ผมพูดจริง ผมเพิ่งรู้จริงๆ ก็ตอนนี้แหละ”
อาหารบนโต๊ะเป็นฝีมือของพี่สาวคนโตชัดๆ เขาจำได้ดี อารียาถลึงตาใส่น้องชาย กวินยักไหล่ยียวน
“ทานปลาค่
