หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็เปลี่ยนมาพูดคุยเรื่องแผนคุ้มกันจริงจัง สารินเสนอให้เพิ่มกล้องวงจรปิดในโถงเพนต์เฮาส์ ปรับเวลาเวรยามของลูกทีม และตั้งจุดสังเกตในเส้นทางที่อริสรามักใช้เดินทางไปมหาวิทยาลัย พงศ์วิชญ์ฟังอย่างตั้งใจ ทุกคำพูดของเขาในคืนนั้นไม่ได้มีเพียงความรอบคอบของเจ้าพ่อมาเฟีย แต่ยังเต็มไปด้วยความห่วงใยของผู้ชายคนหนึ่งที่กลัวจะสูญเสียผู้หญิงที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่ารักเข้าเต็มหัวใจ
เมื่อทุกอย่างลงตัว สารินขอตัวกลับ เขาลุกขึ้น ยกมือไหว้ตามมารยาทแต่พงศ์วิชญ์ยกแก้ววิสกี้ขึ้นชนเบาๆ แทนคำตอบ
“ฝากดูแลน้องฉันด้วยนะ”
“ครับเฮีย”
เมื่อประตูปิดลง ความเงียบก็กลับมาอีกครั้ง พงศ์วิชญ์พิงตัวกับพนักโซฟา มองแก้วในมือพลางคิดถึงรอยยิ้มบางของผู้หญิงตัวเล็กที่เขาทำให้เสียใจโดยไม่รู้ตัว มือหนาคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูภาพถ่ายของเธอที่มีเป็นร้อยๆ ภาพ เอกสารมากมายที่กองอยู่บนโต๊ะไร้การเหลียวแล เพราะตอนนี้สายตาของเขา
